dwa tysiące

См. также в других словарях:

• Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia

• tysiąc — m II, D. a; lm M. e, D. tysiącsięcy 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 1000» Przejechać tysiąc kilometrów. Tysiąc harcerzy maszerowało w kolumnie. Dwa tysiące turystów przybyło do Zakopanego. Brak mi paru tysięcy złotych. W roku tysiąc… …   Słownik języka polskiego

• tysiąc — I {{/stl 13}}{{stl 8}}licz. odm. jak rz. mnż III, D. a; lm D. tysiącsięcy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} liczba będąca iloczynem liczb dziesięć i sto : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprzedano tysiąc sto biletów.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dopiero — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tym wyrazem, użytym w odniesieniu do określeń liczby, ilości, miary czegoś, mówiący wyraża, że spodziewał się, iż liczba, ilość, miara czegoś, co zostało… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• większy — większyksi 1. «stopień wyższy od duży, wielki» a) «taki, który przewyższa kogoś lub coś rozmiarami, bardziej rozległy, wyższy, dłuższy, szerszy, głębszy itp.» Większy pokój. Większe miasto. Gospodarstwo większe o dwa hektary. Był znacznie większy …   Słownik języka polskiego

• Мария Богородица (колокол) — Колокол Мария Богородица Dzwon Maryja Bogurodzica …   Википедия

• czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… …   Słownik frazeologiczny

• dłużny — dłużnyni 1. tylko w funkcji orzecznikowej «taki, który ma do spłacenia zaciągnięty dług; winien» Była jej dłużna dwa tysiące. 2. tylko w funkcji orzecznikowej «taki, który poczuwa się do odwzajemnienia się komuś; zobowiązany do czegoś» Być… …   Słownik języka polskiego

• dwutysięczny — odm. jak przym. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 2000; zawierający dwa tysiące jednostek, złożony z dwu tysięcy jednostek» Rok dwutysięczny …   Słownik języka polskiego

• kosztować — ndk IV, kosztowaćtuję, kosztowaćtujesz, kosztowaćtuj, kosztowaćował, kosztowaćowany 1. «stanowić wartość pieniężną, pociągać koszty, wymagać nakładu pieniędzy» Coś kosztuje drogo, tanio, mało, dużo, wiele. Urlop kosztował dwa tysiące złotych. Ile …   Słownik języka polskiego

• trojeściowaty — + bot. trojeściowate «Asclepiadaceae, rodzina roślin dwuliściennych, o barwnych kwiatach, obejmująca ponad dwa tysiące gatunków występujących głównie w strefie międzyzwrotnikowej i obu strefach podzwrotnikowych» …   Słownik języka polskiego